Al een tijd naar uitgekeken en gisteren was het zover! Door een “ engel” opgepikt zodat de autopech geen roet in het eten gooide. Wat een bijzondere dag was het weer( mijn 4 e keer). Zo zorgvuldig opgebouwd door Coby en in korte tijd voelt iedereen zich veilig om te delen , te dansen, voluit te genieten van zee, zon en weer herboren naar huis te gaan. Ik kijk al weer uit naar een volgende keer…

28-2-23. Weekend met dans en zang. Dertien jaar geleden danste ik voor het eerst bij Dansklooster tijdens een zomerweek in het Lioba klooster. Ik wist totaal niet waaraan ik begon, maar het idee van een klooster sprak me aan. Even tot jezelf komen in alle rust en eenvoud, daar had ik behoefte aan. Het was alsof ik in een warm bad stapte, heerlijk. In die tijd had ik veel verdriet. Tijdens die week danste ik mijn verdriet en frustraties weg en vergat de buitenwereld. Ik voelde me veilig, verbonden, en omarmd met veel warmte. Afgelopen weekend werd er na lange tijd weer in Lioba gedanst. Het voelde voor mij als een thuiskomen in de sfeer die zo kenmerkend is voor Dansklooster. Het programma zat goed in elkaar met veel afwisseling. Er wordt niet alleen gedanst, maar ook gezongen, gemediteerd en er was een klankschalen sessie en niet te vergeten, vrije tijd. Een onderdeel vond ik doodeng. Geblinddoekt dansen. Ik weet dat ik in het donker, dus ook geblinddoekt, mijn balans kan kwijtraken. Maar Coby verzekerde mij dat het veilig was, dat ze goed zou opletten dat niemand in de problemen kwam. En als je niet verder kon, dan bleef je staan met je handen gevouwen boven je hoofd. Dan zou zij je naar een veilige plek loodsen. Ik gaf me er aan over. De muziek was bijzonder. Hij begon rustig en ik begon rustig te bewegen. Maar de muziek zweepte op door de bassen en de drums. Ik ging op de maat mee. De muziek beukte op zijn hardst tegen mijn lijf, alsof het zeggen wilde: Gooi verdriet, spanning en frustratie eruit. En dat deed ik. Met mijn vuisten beukte ik er op los alsof ik met een onzichtbare stond te boksen. Ik kreeg de ‘klappen’ van de muziek en ik gaf klappen terug in het wilde weg. Een uur lang. Toen was het voor mij genoeg. Ik voelde een aparte sensatie, een soort leegte. Weg al die zware dingen die ik steeds weer meezeulde. Door de blinddoek kon ik me concentreren op de muziek. Er gebeurden meer mooie dingen. Teveel om op te noemen. Zoiets moet je als deelnemer zelf beleven. Want iedereen ervaart het weer anders. En het maakt niet uit wie je bent of wat je doet. Of hoe je eruitziet of beweegt. Er wordt niet geoordeeld, ieder kan zichzelf zijn, bewegen zoals je wilt en dat voelt heel goed. Voor mij is het zeker niet de laatste keer. Zo’n weekend of midweek is een cadeau voor je zelf. Even weg in een heerlijke bubbel. Lieve van den Berg.

Ik heb van het weekend meegedaan aan de winterretraite in het Samayaklooster met dans, muziek, labyrint, inspirerende teksten. Ik heb genoten van de setting van veiligheid, zorgzaamheid, trage tempo, oordeelloosheid en toch aanwezigheid van Coby en Michael. Bijzonder. Het is echt een retraite waarbij je toch laagdrempelig actief wordt gehouden, je wordt stiller zonder passief te worden. Tot mezelf komen was het belangrijkste doel en dat is gelukt.

Gisteravond danste ik op een White Night van Sarto. In een gesprek daarna, met alle verdieping en winsterse omstandigheden, moest ik weer heel erg terugdenken aan de fantastisch mooie danstraite in Kloosterburen van februari dit jaar. Nu realiseerde ik me eens te meer wat een unieke setting Coby en Michael neerzetten waarin je diep n jezelf en in verbinding kan gaan. Zeldzaam en waardevol. In dankbaarheid. Rahi

Ik heb meerdere keren bij dansklooster gedanst. Ik ben dol op dansen en vind de retraites heel fijn. Echt een kadootje voor mezelf en feest om te vieren.

Zang en dans retraite met het Dansklooster bij Samaya in Werkhoven. Een prachtige spirituele plek waar je hartverwarmend wordt verzorgt met een eigen kamer en in de eindeloze gangen overal mooie kunst schilderijen, foto´s, vaasjes met bloemen, boeken om te lezen. De dans sessies en zingen van Mantra´s werken bevrijdend voor lichaam en geest. Coby vertelt symbolische verhalen die op je nawerken, het zijn verpakte levenslessen. Michael komt even tegenover je zitten en weet iedere deelnemer te raken met woorden wat hij op dat moment voelt of ziet bij jou. Ieder mens is in contact met zichzelf en toch voelt het gezelschap als één geheel. Het was een top ervaring en ik ga volgend jaar weer.