Lieve Vrouw,

Speciaal voor jou een eigen pagina. Om stil te staan bij vrouw zijn, meisje, moeder, vriendin, oma, godin, priesteres, minnares, geliefde, bonus, stief, wicca, vierende, wijze, dwaze, werkgevende, werknemende, en alle rollen die we hebben in het leven.

Het zijn er zoveel..
Zonder of met partner,
Zonder of met kind,
Zonder of met baarmoeder,
Zonder of met….

Lang heb ik getwijfeld of ik een pagina alleen voor de vrouw zou maken. Na een aantal rituelen speciaal voor vrouwen voel ik een ja! Ik nodig je uit rond mijn vuur, rond mijn rituele kompas, om jouw thema in het licht te zetten.

Rituelen kunnen één op één worden uitgevoerd of met een groep.

Hoe lang het voorbereiden en het uitvoeren duurt, is per vrouw verschillend. Soms heb ik 3 uur de tijd en soms 3 maanden. Elk ritueel heeft haar eigen tijd nodig. Hoeveel tijd wij nodig hebben? Kom in gesprek, en samen komen we tot een tijdspad.

 

Rituelen rondom Vrouwen

* de overgang van meisje naar vrouw

* Vrijgezellenfeest

* de overgang van vruchtbare vrouw naar wijze vrouw

* rouwende vrouwen

* vierende vrouwen

*verloren vrouwen

* maanstand vieren

* moeders

* ongewenst kinderloosheid

*ongewenst moederschap

Ik ontwerp rituelen voor elke vrouw, voor veel  verschillende thema’s.
Ook voor de vrouw die een ritueel wil waarvan de gebeurtenis onnoembaar is.
Waar we het liever niet over hebben. Maar wat wel de aandacht verdient.

Op zoek naar haar hart

Ze is goed in wat ze doet, en heeft plezier in het leven. Natuurlijk heeft ze ook de dipjes die iedereen heeft… Het leven gaat in golven en gaat mee met de seizoenen. Ook zij leeft in de winter, lente, zomer en herfst.

Omdat ze niet wil dat het leven als een roes voorbij gaat, wil ze stil staan op dit moment. Echt een sleutel moment.

Deze rituelen heb ik eerder ontworpen en aan haar voorgelegd.

– Sleutelritueel

– Elementenritueel

– Labyrintritueel

– Cacaoceremonie

– Het hart van liefde met haar 4 kamers.

– Brieven schrijven

– Iets Verbranden, begraven of stuk maken

In ons gesprek kwam naar voren dat ze het sleutelritueel wilde combineren met het hart van liefde en het labyrint. Dit hebben we samen uitgevoerd.

Het resultaat was dat ze meer zichzelf voelde, ontdekte waar ze voor staat, zonder diep in haar leven te duiken… Daardoor voelt ze zich nog meer vrouw.

 

 

Stoppen met werken

De laatste keer over de drempel van haar werk.

De baan heeft ze met liefde vervuld, het was haar passie en haar roeping.

Maar er kwam een knagend gevoel, ze moest uitvliegen, als ze zou blijven voelde het alsof haar vleugels werden geknipt. Ze ging, de deur stond open en de drempel was daar.

Op naar een ander leven, omdat het gezond is om door te gaan en om er bij stil te staan.

Het ritueel werd een feestje, een feestje met elkaar en een feest voor haarzelf. Dat ze doorging naar het volgende.

Stil staan bij de vriendschap

Hoe vier je een vriendschap, die al jaren oud is. Zo een van de basisschool?

Ze wilde het vieren, ze kwam bij mij tijdens een cirkel. Er waren 4 vrouwen met alle 4 een rituele wens. De onderwerpen gingen van afscheid tot vieren.

Ze wilde eigenlijk een beetje van het zelfde. Zij zelf was een lichte vrouw in haar zijn. Het sleutelmoment, het ritueel moest zeker niet zwaar worden.

Na gegiebel en ootjes en aatjes, kwam er een geweldig leuk en speels idee.

Samen pannenkoeken bakken in de duinen. Dat zouden ze gaan doen.

55 jaar

werd ze en ze wilde het vieren met haar vrouwenkant, familie en vrienden.

Ze ging al heel wat jaren mee met Dansklooster op retraite. Ze genoot van de stilte, van het op adem komen en de cacaoceremonies. Haar spirituele wezen werd hier gevoed.

En deze ziel wilde ze laten zien aan haar familie en vriendinnen. Reuze spannend vond ze het. We hebben veel gebeld, ge-appt en gemaild.

En op de dag zelf begonnen we met soep, want soep verwarmt en verbint. Dat maakt de harten een beetje zachter en open. En daarna hebben we haar verjaardag gevierd met prachtige rituelen.

“Lieve Coby,

Jeetje, inmiddels twee weken geleden reed ik op dit moment samen met m’n moeder naar de yurt in Egmond. Tijd om even terug te voelen naar die speciale dag. Ik ben heel blij en dankbaar voor het ritueel dat jij voor ons hebt vormgegeven. We hebben die dag samen mooi en magisch gemaakt. De vrouwen die een speciaal plekje in mijn hart hebben, zijn geraakt met woorden, zang, dans en met ons aller (samen) zijn. Zoals mijn moeder al zei: wat nu wellicht klein lijkt, zal later groots blijken te zijn…

Dankjewel, Coby voor jouw warme, rustige, krachtige en eigen manier waarop je dit ritueel voor ons hebt georganiseerd. Met liefde, verbinding en vanuit dankbaarheid. Dat voel je. Dat maakt mijn hartje blij. Tnx ❤️”

 

De verloren minnaar

Hoe neem je afscheid van een minnaar?
Hoe ga je om met eenzaam verdriet?

Verdriet had ze, het knalde uit haar ogen… Diepe tranen, het gierde uit haar lijf. En geen huis om het mee te delen, geen geliefde arm van haar partner, geen moeder om haar heen, niemand om stil te staan bij het verlies van haar minnaar.

Ze is moeder en vrouw van… en was een dierbare minnares, stom woord vond ze het, zielsverwant. Zo voelde het… Ze waren zielsmaatjes…

En dat kwam tot een einde, en nu zat ze met een gescheurd hart, pijnlijk bloedend. Zoekend naar iets wat haar zou helpen.

Rondom het kompas kregen de tranen een richting, werd het onnoembare noembaar tussen haar en mij. Het mocht er zijn, geen schaamte voor haar verhaal. Een oor en een verhaal.

Er kwam een mooi ritueel uit, ’s morgens vroeg bij de zee, samen met een vriendin. Ze las een brief aan ons voor, we zetten een pot thee en gebruikten de brief om het water te verwarmen.  We aten samen en deelden in openheid. Daarna scrubden we haar met het zand en spoelden we haar schoon in de zee. Uit de zee olieden we haar in en kleedden haar aan.

Herboren. Een sleutelmoment.

Ongesteld

Als moeder weet je dat het eraankomt. Je dochter gaat een keer ongesteld worden, en hoe sta je hier bij stil?

Bij mijn dochter ben ik het gesprek al aangegaan toen ze rond de 8 jaar was. Ze wist natuurlijk dat ik ook “iets” had 1x per maand. We spraken tussen het aardappels schillen en boontjes doppen in over dit soort dingen.

 

45 jaar

Wanneer je 45 jaar wordt en je wilt er bij stil staan met je vriendinnen.
Waar het en gezellig is en een mate van diepgang.

Lees hier mijn blog over het verjaardagsritueel met een tof stel hockyvriendinnen, wijn en bezinning.

 

Stil staan bij de vriendschap

Hoe vier je een vriendschap, die al jaren oud is. Zo een van de basisschool?

Ze wilde het vieren, ze kwam bij mij tijdens een cirkel. Er waren 4 vrouwen met alle 4 een rituele wens. De onderwerpen gingen van afscheid tot vieren.

Ze wilde eigenlijk een beetje van het zelfde. Zij zelf was een lichte vrouw in haar zijn. Het sleutelmoment, het ritueel moest zeker niet zwaar worden.

Na gegiebel en ootjes en aatjes, kwam er een geweldig leuk en speels idee.

Samen pannenkoeken bakken in de duinen. Dat zouden ze gaan doen.

Een ritueel rondom de verloren kindjes
… is nooit te laat

Hoeveel kinderen heb je, Coby?

Het is zo’n gewone vraag, hoe vaak wordt hij niet gesteld.
Net als ik moeten veel, veel vrouwen even voelen, denken en slikken.
Het lijkt alsof de plaat op speler even hapert bij deze vraag, voor het liedje weer verder speelt.

Nadat ik de haper voel, geef ik het makkelijke antwoord.
2 kids, een lieve jongen en een stoere meid.
En denk ik er achteraan…
Een leuk jongetje en een ondeugend nakomertje… Een meisje.

Het is net wie het vraagt in welke setting.
Jelmer, Timo, Lienke en Mayke, gewoon 4 kids. 2 van elk.
2 leven om mij heen en in mijn hart.
2 zitten bij mij aan tafel en vragen om een knuffel wanneer ze het nodig hebben.

Rituelen rondom het verlies van een ongeboren kind, het kind dat zeker in je hart leeft en vaak niet een waardig afscheid heeft gehad. Ik weet hoe Timo en Mayke terug zijn gegeven aan de aarde, en als ik het toen had geweten… had ik het zeker anders gedaan. Dan had ik ze een liefdevol afscheid gegeven met een mooi ritueel.

En dat anders… dat kan. Er is veel beweging rondom het verlies van het ongeboren kind.

Rituelen helen, ook met terugwerkende kracht.
Heb je een kindje verloren en wil je daar aandacht aan besteden?
Of het nu een jaar of 20 jaar geleden is geweest.

Een ritueel is nooit te laat.

Heb je een verlies rondom een miskraam of stil geboren kindje?
Stuur mij een berichtje en we praten erover.

Door met jou rond mijn ritueel te gaan zitten, klopt mijn hart zachter, ik ben een gelukkiger en lichter mens. 

Dank lieve Coby